Biuro Rzeczoznawstwa Techniki Samochodowej i
Ruchu Drogowego

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 27 listopada 2002 r. w sprawie egzaminu ze znajomości języka polskiego niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa. (Dz. U. z dnia 9 grudnia 2002 r.) Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, Nr 76, poz. 691, Nr 152, poz. 1266 i Nr 153, poz. 1271) zarządza się, co następuje: § 1.  Znajomość języka polskiego w mowie i piśmie, niezbędna do wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa, obejmuje umiejętność:   1)   rozumienia tekstu pisanego, umożliwiającą w szczególności korzystanie z fachowej literatury i piśmiennictwa oraz przepisów regulujących wykonywanie zawodu;   2)   porozumiewania się z pacjentami, lekarzami i przedstawicielami innych zawodów medycznych, a w szczególności przeprowadzania wywiadów lekarskich, udzielania przystępnych i zrozumiałych dla pacjenta porad oraz informacji, przekazywania danych o pacjencie oraz uczestniczenie w konsyliach i konsultacjach, naradach i szkoleniach zawodowych;   3)   pisania, w tym prowadzenia dokumentacji medycznej, a w szczególności: prowadzenia historii choroby, skierowania do szpitala i innego zakładu lub innej osoby udzielającej świadczeń zdrowotnych poza zakładem, a także innego skierowania na badania diagnostyczne i konsultacje, wypisywania recept oraz wydawania zaświadczeń, orzeczeń i opinii, w tym dokumentacji z leczenia szpitalnego. § 2.  1. Naczelna Rada Lekarska, zgodnie z ustalonym rocznym harmonogramem, przeprowadza egzamin z języka polskiego dla cudzoziemca, na jego pisemny wniosek i po uiszczeniu opłaty, o której mowa w § 5. 2. Naczelna Rada Lekarska zawiadamia egzaminowanego cudzoziemca o wpisaniu na listę egzaminowanych oraz o terminie i miejscu składania egzaminu, nie później niż na 14 dni przed terminem egzaminu. § 3.  1. Naczelna Rada Lekarska...